- sfrontare
- sfron·tà·rev.tr. (io sfrónto) OB1. rendere ardito, privando del pudore o del ritegno2. v.pronom.intr., perdere ogni ritegno, diventare sfrontato\DATA: sec. XIV.ETIMO: tratto da sfrontato.
Dizionario Italiano.
Dizionario Italiano.
sfrunta — SFRUNTÁ, sfruntez, vb. I. tranz. (Rar) A înfrunta (cu ostentaţie). – Din it. sfrontare. Trimis de RACAI, 07.12.2003. Sursa: DEX 98 SFRUNTÁ vb. v. brava, înfrunta, sfida. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime sfruntá … Dicționar Român